التراسونیک بجای رادیوگرافی؛چرا و چگونه؟_بخش ۲

بازرسی با ذرات مغناطیسی

بازرسی با ذرات مغناطیسی، روش حساسی برا ی ردیابی عیوب سطحی و برخی نقص های زیر سطحی قطعات فرو مغناطیسی است. پارامترهـای اساسـی فرآیند به مفاهیم نسبتاً ساده ای بستگی دارد. هنگامی که یک قطعه فرومغناطیسی، مغناطیس می شود، ناپیوستگی مغناطیسی که تقریباً در راستای عمود بر جهت میدان مغناطیسی واقع است، موجب ایجاد یک میدان نشتی قوی می شود. این میدان نشتی در رو و بالای سطح قطعه مغناطیس شـده حـضورداشته و می تواند آشکارا توسط ذرات ریز مغناطیسی دیدپذیر شود. پاشیدن ذرات خشک یا ذرات مرطوب با یک مایع محلول بر روی سطح قطعه، موجب تجمع ذرات مغناطیسی روی خط گسل خواهد شد. بنابراین پل مغناطیسی تشکیل شده، موقعیت، اندازه و شکل ناپیوستگی را نشان می دهد.

یک قطعه را می توان با به کاربردن آهن رباهای دائم، آهن رباهای الکتر یکی و یا عبور یک جریان قوی از درون یا برون قطعه، مغناطیس کرد. با توجه بـه این که با روش آخر می توان میدان های مغناطیسی با شدت زیاد در داخل قطعه ایجاد کرد، این روش به صورت گسترده ای در کنترل کیفی محصول بـه کار می رود زیرا این روش حساسیت خوبی برا ی شناسایی عیوب قطعات و آشکارسازی آنها عرضه می دارد.

آزمون مایع نافذ

ترک های سطحی و منافذی که با چشم عادی قابل رویت نمی باشند بوسیله آزمون مایع نافذ شناسایی می شوند. این روش در شناسـایی منافـذ جـوش کاربرد فراوانی دارد . شایان گفتن است که فولادهای آستنیتی و فلزات غیرآهنی که با روش ذرات مغناطیسی قابل آزمایش نیـستند، از روش مـایع نافـذ ارزیابی می شوند.
آزمون مایع نافذ را به دو طریق، با استفاده از رنگ مرئی و فلورسنت می توان انجام داد ابتدا سطح قطعه مورد نظر تمیز و خشک شده و سپس بوسـیله مایع نافذ ۸ سطح موردنظر پوشانده شده و بر اثر خاصیت مویینگی، نافذ به درون ترک ها نفوذ می کند. ظاهر کننده ۹ که پودر سفید رنگی مـی باشـد روی سطح اسپری می شود. ظاهر کننده باعث می شود مایع نافذ از ترکها بی رون کشیده شود و درنتیجه رنگ بر روی سطح پـس مـی زنـد. سـپس بوسـیله بازرسی چشمی تحت نور سفید (در صورت استفاده از رنگ مرئی) و یا نور ماورابنفش (در صورت استفاده از رنگ فلورسنتی) نـشانه هـای رنگـی ایجـاد شده مشاهده شده و محل عیوب و ترکها مشخص می گردد.

ویژگی های آزمون غیر مخرب

به طور کلی انواع آزمون های غیر مخرب از پارامترهایی برخوردارند که می توان آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد:

o منبع انرژی
o یک قطعه کار متناسب با منبع انرژی

o قطعه آزمون برای اندازه گیری تفاوت ها

o وسیله ا ی برای نشان دادن و ثبت نتایج آزمون

o اپراتور آموزش دیده و مفسر مسلط

o دستور العمل برای انجام آزمون

o سیستم ثبت و گزارش نتایج

با همین رویکرد می توان مراحل زیر را برای آزمون غیر مخرب در نظر گرفت:

مرحله اول: استفاده از یک خاص یت فیزیکی جسم و محیط تست.
مرحله دوم: تغییر در خاصیت فوق به دلیل وجود عیب.
مرحله سوم: آشکار ساز ی تغیی ر ایجاد شده به کمک یک آشکارساز مناسب.
مرحله چهارم: تبدیل تغییر آشکار شده به نحوی که قابل تفسیر باشد.
مرحله پنجم: تفسیر نتایج.

مقایسه روش ها

در جدول زیر به صورت خیلی کلی به کاربردها و محدودیت های چند روش مرسوم پرداخته شده است:

نویسنده: آقای مهندس کامران خداپرستی

برای مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید